evlat acısı

dünyanın en büyük acısı.

hiç bir acıya benzemeyen, anne baba olmayanın asla anlayamayacağı acı. yaşamaktan korktuğum nadir şeylerden.

(#1099785) çerçevelettirmek lazım

hayat çok garip, ben allaha bana anne baba acısını yaşatma diye dua ediyorum, anne babamsa bize evlat acısı yaşatma diye.

bir kitapta okumuştum şöyle yazıyordu. "türkçe'de bazı olayların ve durumların adı yoktu. ölümden sonraki o acının bir ismi yoktu. yas? yas, acıyı belirten davranıştı. evlat kaybının bir adı yoktu. diğer ölümlere bir kulp takılırken, evlat kaybının yoktu.."

allah göstermesin

sülalemde iki erken ölüm gerçekleşti. biri amcamın, diğeri ise halamın oğluydu. gariptir, ikisi de trafik kazasında ve 30 küsür yaşlarında vefat etti. bu vefat eden gençlerin anne ve babalarından bu sabah halam vefat etti. ve vasiyeti gereği oğluyla aynı mezara gömüldü. gerçek sevgi ve acı bu olsa gerek. sevdiğin kişiyle aynı mezara gömülmek. halam tam 30 yıl evlat acısıyla yaşadı. taş olsa çatlardı, o bir kere bile isyan etmedi. arada bir elini göğsüne koyup "şuramda bir şey var, hiç gitmiyor" derdi. ölüm çok sert. evlat acısı ne kadar sert, tahayyül edemiyorum. bu acıyla yaşayan herkese allah sabır versin.

Yaşayanların tarifsiz bir acı olarak nitelendirdiği durum. Allah sabır versin yaşıyanlara.

Evlat acısı bilmeyen kodumun andaval karısı da allah çocuklarımdan alsın sizin ömrünüze katsın diyor. Senin ben varlık kere beyin damarlarını sikim

“Eşini kaybedene dul, anne babasını kaybedene öksüz veya yetim diyorlar. Evladını kaybetmek ise o kadar acı ve dillendirilemeyen bir şey ki hiçbir lisanda çocuğu ölmüş kimseler için bir sıfat yok.”

Teyzem evladını kaybetmişti. Zihinsel ve bedensel engelliydi. Doktorlar söylemişti çok yaşamaz diye ama ne de olsa konduramıyor insan. Vefat ettiğinde teyzem arkasına bırakmadığı için biraz ferah ama kaybettiği için mahvolmuştu. Bir gün çocuğu hastalandığında dönüp bana demişti ki "çocuğumun nesi var bilmiyorum. Ağlamak istiyorum ama gözümden tek damla yaş gelmiyor bir damla yaş düşse rahatlayacağım. O yüzden hala göz yaşın varken ağla" demişti. Hiç aklımdan çıkmaz o sözü. Bugün bayram teyzem oğluyla fotoğrafına bakıp bir bayramı daha sensiz geçiriyorum diye paylaşmış. Bu acının gerçekten tarifi yok.

Rabbim acılarını göstermesin. Bilenleriniz var, oğlumun ameliyat durumunu. İnsan her anında paramparça oluyor

acıların en büyüğüdür allah düşmanıma bile göstermesin.

sol kanadı anlatan başlık. peçeteye sildiği dölüyle, pedine akan yumurtasını evladı zanneden ahkam kesiyor. sikimin aklı olsa beyninizi sike sike akıllandırırdım sizi.

Pirim kasma çabası içinde olan yazarlarımız lütfen burda yazmayın. (bkz: nerede yazıp yazmayacağıma sen mi karar veriyorsun )

annemin, kardeşimin fotoğrafına her bakmasında ağlamasına sebep olan acıdır. köyde 40cm'lik bir mezarı var. bu bayram bile aksatmadı gitti. her gelişinde de kardeşiniz selam söyledi der. aklımın ermediği yaşlarda üstüme bu denli düşmesini pek anlamasam da büyüdükçe anladım annemin o korkusunu.

kimsenin sınanmamasını dilediğim bir acı. bugün adliyede bi işim vardı. bi dilekçe yazmam gerekiyordu. kantine oturup, dünyanın tüm kahrı beni mi bulur lan diye içimi çekerken yan tarafımda bi olaya denk geldim. olay demeyelim de. anne, baba ve bir avukat dilekçe yazıyorlardı. kadın anlatıyordu, baba susmuş dinliyordu. normalde sevmem insanları dinlemeyi ama kadının sözleriyle çivilendim yerime. "o gece beni aradı. anne ben ölücem, hakkını helal et dedi. oğlum iyi misin, nerdesin, sakin ol, halledebiliriz sorun neyse dedim ama kapattı telefonu. sonra bi kaç yeri aradım, yardım edin nolur diye yalvardım. sonra oğlumu aradım, açtı, seslendim ama cevap vermedi. kapandı. sonra beni aradılar oğlun intihar etmiş, kafasına sıkmış dediler. ertesi gün de toprağa verdik evladımı." o an önümdeki kağıda baktım ve kendimden o kadar utandım ki. ben kahrın, k'sını bilmiyorum o anne babanın yanında. bi ara baba dinleyemeye dayanamayıp ayaklandı. ben de evlatlarına bi fatiha okudum orda. kabullenememişler intihar ettiğini, öldürüldü kesin, araştırılsın diyorlardı. baş etmesi çok zor bununla. evladının son sözlerinin hakkını helal et anne ben ölücem olması benim içimi yaktı. annesini düşünemiyorum. allah sabır versin.